Favoriete kerstcadeau: de notenkraker

Elke kerst in de Verenigde Staten, in grote en kleine steden, met professionele balletgezelschappen en niet-professionele balletgezelschappen speelde overal ‘The Nutcracker’.

Met Kerstmis nemen volwassenen hun kinderen mee naar het theater om het ballet De Notenkraker te zien. Het ballet ‘De Notenkraker’ is ook een traditioneel kerstprogramma geworden, bekend als het ‘Kerstballet’.

Ondertussen werd de notenkraker door de media uitgeroepen tot het populairste kerstcadeau.

Vandaag gaan we het mysterie van de notenkraker onthullen.

Veel mensen hebben lang aangenomen dat de notenkraker slechts een gewone soldatenpop was. Maar de notenkraker is niet alleen een decoratie of speelgoed, het is een hulpmiddel om walnoten open te wrikken.

v2-61188b489d7f952d7def0d1782bffe71_b

Het Duitse woord notenkraker verscheen in de woordenboeken van de gebroeders Grimm in 1800 en 1830 (Duits: Nussknacker). Volgens de woordenboekdefinitie van die tijd was een notenkraker een klein, misvormd mannetje dat walnoten in zijn mond hield en een hendel of schroef gebruikte om wrik ze open.

In Europa werd van de notenkraker een mensachtige pop gemaakt met een handvat aan de achterkant. Je kunt zijn mond gebruiken om walnoten te pletten.

Omdat deze poppen prachtig zijn gemaakt, hebben sommige hun betekenis als gereedschap verloren en zijn ze ornamenten geworden.

Sterker nog, naast hout ook van metaal en brons. Aanvankelijk werden deze gereedschappen met de hand gesmeed, maar geleidelijk werden ze gegoten. De Verenigde Staten staan ​​bekend om hun gietijzeren notenkrakers.

De originele houten notenkraker was zeer eenvoudig van constructie en bestond uit slechts twee houten onderdelen, die met elkaar waren verbonden door een riem of een kettingschakel van metaal.

In de 15e en 16e eeuw begonnen ambachtslieden in Engeland en Frankrijk mooie en delicate houten notenkrakers te snijden. Ze gebruiken meestal lokaal geproduceerd hout, hoewel ambachtslieden de voorkeur geven aan buxushout. Omdat de textuur van het hout fijn is en de kleur prachtig is.

In de 18e en 19e eeuw begonnen houtbewerkers in Oostenrijk, Zwitserland en Noord-Italië houten notenkrakers te snijden die op dieren en mensen leken. De notenkraker, die gebruik maakte van hendels met schroefdraad, verscheen pas in de 17e eeuw. De structuur van deze gereedschappen begon heel eenvoudig, maar het duurde niet lang voordat ze heel mooi en verfijnd werden.

v2

 

 

 


Posttijd: 03-aug-2021